Het dressuurpaard Vingino dat donderdagavond na een vechtpartij in Vijfhuizen (Noord-Holland) in beslag werd genomen, is teruggegeven aan de 50-jarige vrouw van wie de politie het paard had afgenomen. Dat meldde het Openbaar Ministerie maandag.
Tommie Visser op Vingino, Beeld anp
Bij de vechtpartij waren vijftien mensen betrokken. De politie pakte ze allemaal op en liet ze zaterdag weer vrij.
Volgens de politie werden die avond rond tien uur enkele mannen betrapt, toen ze het dier wilden weghalen bij de manege. Daarop ontstond de vechtpartij tussen twee partijen, die beide beweren eigenaar van Vingino te zijn.
Justitie heeft de partijen gelegenheid gegeven om schriftelijke bewijsstukken over het eigendom van het paard te overleggen. Het OM concludeerde daarna dat de trainer van het paard nog niet heeft kunnen aantonen dat hij een beter recht op het paard heeft dan de vrouw.
Volgens justitie gaat het hier om een geschil onder burgers. Daarvoor zijn speciale procedures, ook bij de rechter, waarvan de partijen gebruik kunnen maken.
Het onderzoek van de politie naar de vechtpartij wordt nog voortgezet, liet het OM weten. Dit geldt ook voor twee hennepkwekerijen, die na de vechtpartij bij de manege zijn gevonden.
Paardenadvocatuur
Het touwtrekken om het dressuurpaard Vingino is geen unicum in de paardensport. Geschillen in de hippische wereld hebben zelfs geleid tot een specialisme: de paardenadvocatuur. Diverse juristen noemen zich ‘hippisch advocaat’ of de paardenadvocaat.
Jaarlijks krijgt de rechter vele zaken voorgelegd over de eigendomsverhoudingen van een dressuur- of springpaard, zegt Dirk Willem Rosie, hoofdredacteur van De Paardenkrant. In zijn krant zijn regelmatig berichten van conflicten terug te vinden.
‘Overal waar paarden in waarde stijgen, ligt ruzie op de loer’, constateert Rosie. ‘Duidelijke afspraken liggen er meestal niet. Wie betaalt de kosten van de smid, de dierenarts, het hooi en de stal? Wie heeft van een modaal paard een toppaard gemaakt? Gelukkig hanteert de rechter als rode draad dat de belangen van beide partijen in zijn vonnissen worden meegenomen.’
‘Paardenadvocaat’ Stephan Wensing heeft regelmatig in columns in De Paardenkrant zijn licht laten schijnen over ruzies tussen ruiters en eigenaars, waarbij het meestal ging over opleidingskosten contra de waardestijging van een toppaard.
Cashen
Zijn collega Marjon Joosten van De Raadgevers stelt onomwonden: ‘De cultuur binnen de paardenbranche draagt eraan bij dat schriftelijke vastlegging van de gang van zaken vaak te wensen overlaat.’
Afspraken worden dikwijls mondeling gemaakt. En wanneer een paard veel geld waard wordt, zoals in het geval van Vingino en enkele jaren geleden Parzival van Adelinde Cornelissen, dan denkt een eigenaar te kunnen cashen. Cornelissen wist uiteindelijk via een minnelijke regeling Parzival te behouden en won daarmee brons (dressuurteam) en zilver (individueel) op de Olympische Spelen in Londen (2012).
Zo denkt eigenares Margriet van Beelen ongedeeld eigenaar te zijn van Vingino. Ze liet het paard vorige week ophalen bij de stal van dressuurruiter Tommie Visser in Vijfhuizen, met veel commotie tot gevolg.
Het paard, dat vier jaar in handen was van Visser, is door justitie voorlopig toegekend aan Van Beelen. Volgens haar advocate Maaike Weda heeft Visser geen eigendomsrechten kunnen aantonen.
Toch is zowel Visser als Van Beelen volgens hoofdredacteur Rosie van De Paardenkrant gebaat bij een minnelijke oplossing van het conflict. Vingino is zonder Visser niet de 2 tot 3 miljoen euro waard, die Van Beelen er volgens hem voor denkt te kunnen ontvangen. ‘Maar Tommie wil naar Rio en is kanshebber op een olympische medaille. Zonder Vingino zijn die kansen veel kleiner’, stelt Rosie. ‘Haal maar een nulletje van de waarde af, dan kunnen ze er samen wel uitkomen. Anders hebben ze straks allebei niks.’